Κόρακας, Αριστοτέλης

(Πόμπια Κρήτης 1858 – 1946). Αντιστράτηγος, αγωνιστής της Κρητικής ανεξαρτησίας και των εθνικών απελευθερωτικών αγώνων. Ήταν γιος του αγωνιστή του 1821 Μιχαήλ Κόρακα (βλ. λ.). Το 1873 γράφτηκε στη Σχολή Ευελπίδων με τιμητική υποτροφία που του χορηγήθηκε από τον βασιλιά Γεώργιο Α’ και αποφοίτησε το 1880 με τον βαθμό του ανθυπασπιστή. Κατατάχθηκε στο σώμα μηχανικού και το 1886 πήρε μέρος στα πολεμικά επεισόδια που σημειώθηκαν στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Κατά τον πόλεμο του 1897, πήγε στην Κρήτη, μεταφέροντας στους Κρητικούς αξιωματικούς τη συγκατάθεση του βασιλιά Γεωργίου Α’ να αναλάβουν πολεμική δράση εναντίον των Τούρκων του νησιού. Ο ίδιος, επικεφαλής ισχυρού σώματος εθελοντών με δύο πυροβόλα, διορίστηκε γενικός αρχηγός των ανατολικών επαρχιών της Κρήτης και διηύθυνε τις πολεμικές επιχειρήσεις στις Αρχάνες και γύρω από τα φρούρια του Ηρακλείου και της Ιεράπετρας. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων πολέμησε ως διοικητής σώματος Κρητικών και ευζώνων και διακρίθηκε στις μάχες της δυτικής Μακεδονίας και της Ηπείρου. Το 1916 συμμετείχε ενεργά στο κίνημα της Θεσσαλονίκης, ως υπεύθυνος για τη στρατολόγηση και την οργάνωση των εθελοντών. Τον επόμενο χρόνο διορίστηκε διοικητής του Γ’ σώματος στρατού και το 1918 του E’. Στη συνέχεια διετέλεσε αρχηγός του στρατιωτικού οίκου του βασιλιά Αλέξανδρου, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 1920. Αποστρατεύτηκε το 1923.